Trzmiel Marzyciel

......Trzmiel zwany marzycielem to młodziutenki wilczek o jasnym umaszczeniu u spodu, zielonkawym od góry. Jest zbudowany na rześkiego młodzieńca, szczupły, o piersi dającej mu dużo energii. Pomylić go można z młodszymi wilkami ze względu na to jak lubi się bawić, a figluje ciałem nawet podczas zwykłej rozmowy. Oczy ma bystre, zapatrzone w odległe pola i lasy. Pysk prosty, krótki. Uszka sterczące i puszyste. Ogon nie przestaje mu machać.

......CHARAKTERYSTYCZNĄ CECHĄ wilka jest jego zapadanie się w odmętach własnego umysłu, tylko wówczas jego energiczny ogon zamiera.

......Wilk na co dzień zaczepia inne wilki jak może i próbuje nakłaniać do zabaw. Czasem zamiera bez ruchu, by w głowie zobaczyć wyimaginowaną scenerię.

......Rozpoczył się kilkukrotny skowyt błagalny Trzmiela do innego wilczka. Tamten z nich pozostawał niezwruszony, więc Trzmiel odwrócił obrażony łeb w kierunku starszej samicy ze stada i popatrzył błagalnie -- była to jego matka: chwyciła zębami wilczka i poruszyła go w kierunku ruchu stada. Jednak ten się stawiał. Matka zawarczała i tymczasowo sytuacja była opanowana, ale nie na długo.
......Nim nastał kolejny poranek, młodziutki wilczek uciekł ze stada na pojedynczą przygodę. Nawet jego najlepszy kumpel nie miał na to odwagi, a jego matka była przeciwna, lecz wilczek miał marzenie -- chciał odnaleźć upadłego, o którym usłyszał w historii alfy, i który zadał temuż alfie dotkliwe rany, dzięki którym teraz wyglądał tak dostojnie.
......Trzmiel nie bał się upadłych, czuł się wyobcowany w swoim stadzie ze względu na swoje skłonności do marzycielstwa, więc pomyślał, że upadli również na pewno tak się czują i przynajmniej nie każdy z nich to krwiożercza bestia. Chciał znaleźć upadłego przyjaciela... i tak się rozmarzywszy trafił na...

> Znaleźć upadłego przyjaciela.
> Zdobyć własne skrzydła (jak upadli)

> Skłonność do popadania w zamyślenie
> sprawne, energiczne ciało
> mała inteligencja
> świetna kondycja